Urriaren 24an Gizarteratze Goi Mailako bost ikasle ohi beraien esperientzia profesionala kontatzera etorri dira. Gauza askotaz berba egin dute: ikasketaz, lan bilaketaz, lantokiko prestakuntzaz, gizarteratzeari buruz …
Neus – Argia Fundazioa-,Jose- Apnabi-,Monica-Agintzari Elkartea- ,Jesus- Apnabi eta Sofía – Zaballa espetxea-etorritako ikasle ohiak Kontatu digutenetatik honako hauek azpimarratu nahi ditugu.
Lehenengo aholkua Josek eman digu: ez etsi. Arazo pertsonalak eta ikasteko ohitura falta zirela medio, bi aldiz, ikasketak lagatzekotan egon zen baina, ingurukoen laguntzarekin,ordea, bukatzea lortu zuen. Egun gustatzen zaion lan baten ari da lanean.
Bigarrena: inoiz ez da berandu ikasteko. Beraien ibilbideak ezagutzerakoan konturatu gara horretaz. Batek baino gehiago ikasketak bukatu eta gero beste ikasketa batzuk edo prestakuntza gehiago izateko ikasten jarraitu du.
Neus iaz praktikak egin zituen tokian lanean dago. Suertea? Berak argi zuen praktikak gure balioa azaltzeko erakusleiho ezin hobeak direla : “ praktiketan dena eman behar da” esan digu eta lantokiko prestakuntza egiten gauden bitartean bertako lan aukerak ezagutzeko aprobetxatu dezakegula ere.
Lana bilatzen hasi behar garenerako ere eman digute aholkuren bat, informazioa izan ahal izateko, esparru horretan aritzen direnak ezagutzea komenigarria dela esan digute gero ,norberak konbentzitu egin behar ditu“ni naizela lanpostu horretako egokiena”
Hasieran, ordezkatzeak eta aldi baterako kontratuak izaten dira ohikoenak eta, nahiz eta ordutegiz edo egutegiz erosoenak ez izan,eskarmentua izateko balioko digutela azaldu digute.
“Lana gustukoa dut baina goizeko seiretan jaikitzea asko kostatzen zait” esan digu Josek. Argi utzi nahi zuen lana, lana dela eta esfortzua eta erantzunkizuna eskatzen dituela.
Gizarte Integrazioari buruz pertsona eta pertsonekin lan egiten dugunez garen modukoak izan behar garela eta empatiaz aritu behar dugula esan du Neusek. Batzuetan oso egoera zailekin topo egingo dugunez denak ados egon dira errezeta hau emateko orduan: etxera joaterakoan lana aparkatu eta umore ona izan.
“Zeinek esango zidan nagoen tokian egongo nintzela” esan du Monicak.Erronkaberriei irekita egon behar dugu eta oinarrizko gaitasunak proiektu berriei aurre egiten lagunduko digute.
Jesus eta Sofiak lortu dute lorezaintza eta gizartegintza eta, elektrizitatea eta gizartegintza uztartzea. Beraiek bezala,meta bat jarri ezkero, segi aurrera.
Letxugak garelako izango ote da?
Plazerra izan da zuei entzutea. Eskerrik asko benetan eta hurrengora arte
