Gure bizitzaren hasieran eta bukaeran ez gara oinez ibiltzen…existitzen ez den gizarte batentzako egiten diren eraikin eta obrak zentzua al daukate???
Archivo del Autor: onintze
LA EDUCACIÓN PROHIBIDA
Hezkuntzak gizarteangan daukan garrantzia ikusita batek baino gehiagok bideo hau ikusi beharko luke…… Oso interesgarria, benetan!!!
Gabriel, persona con insuficiencia visual, quiere ser juez y el poder judicial se lo va a permitir
La Comisión Permanente del Consejo General del Poder Judicial decide este martes si un invidente puede optar al puesto de juez. La propuesta, que se debatirá a las 17:00 horas, se muestra favorable a aceptar a Gabriel Pérez Castellanos después de que apruebe sus exámenes como a otro cualquiera.
Gabriel Pérez Castellanos es un vallisoletano invidente de 23 años. Se licenció en Derecho con un 7.9 de media y ha decidido, antes de empezar a estudiar para sus oposiciones, preguntar al CGPJ si, tras pasar los mismos exámenes que todo el mundo, podrá ejercer como magistrado o no se lo permitirán debido a su discapacidad.
Otros invidentes aspiraron antes al puesto de juez, “y con inconvenientes”, aseguran fuentes de la ONCE. “Les decían que no podían ser jueces debido a dificultades causadas por su discapacidad o les suspendían (al margen de los que no pasaban las pruebas por no prepararse lo suficiente)”.
La ONCE afirma a este respecto que algunas de las pruebas de los exámenes, por ejemplo, ciertas prácticas periciales, “no están adaptadas” para invidentes, por lo que las personas con esta discapacidad no podrían superarlas.
Desde ONCE declaran que “apoyarán en todo” a Pérez Castellanos, sea el fallo favorable, como parece que ocurrirá, o no. “Le apoyamos tanto como a cualquier discapacitado”. Aseguran que, si finalmente estudia las oposiciones y pasa los exámenes, ayudarán a Pérez Castellanos con material especial en braille y todo lo que pueda necesitar. Vigilamos para que la normativa no use la discapacidad para discriminar”.
Saria etxeko besarkadari
Aterpearen berotasuna sarituko du Emakundek. Bilboko La Posada de los Abrazos elkarteak jasoko du gaur Berdintasun Saria, gizarte bazterketaren aurka egindako borrokagatik eta indarkeria matxista jasandako emakumeei emandako babesagatik. Psikologikoa ez ezik, logistikoa ere bada besarkada: taldeak etxebizitza ematen die arazo ekonomiko larriak dituzten andrazkoei. “Indarkeriarik eta bazterketarik gabeko bizimodu eredu baten alde” lan egiten du taldeak, Izaskun Landaida Emakundeko zuzendariak azaldu duenez.
2003an sortu zen elkartea, Bilbo Zaharra eta San Frantzisko auzoetan, bazterketa soziala jasaten dutenen aterpe izateko asmoz. Etxebizitzarik gabekoak artatzen zituzten bi langileren ekimena izan zen, logelen alokairua garestitzen ari zela antzemanda. Hamar urteotan 500 lagun inguru igaro dira elkarteak kudeatzen dituen etxebizitzetatik; hasieran, gizonak zein emakumeak hartzen zituzten, baina azken urteetan, andrazkoei eta haien seme-alabei egin diete harrera, “haiek dituztelako beharrizan gehien”.
Egun, bi etxebizitza baino ez dauzka elkarteak: zortzi emakume eta lau haur bizi dira bertan; horiez gain, beste hamabi lagunen egoeren jarraipena egiten dute. Bilboko eragile sozialekin elkarlanean dihardu taldeak, eta parte hartze esanguratsua du pobreziaren aurkako mobilizazioetan. Hain justu, sarean jorratutako lan hori txalotu du Emakundek, baita andreen jabekuntza sustatzea ere.
“Estutasun ekonomikoei eta indarkeria sexistari aurre egin behar dieten emakumeen premiazko beharrei” erantzuten diela goraipatu du, beraz, epaimahaiak. Baina harago ere joan da aitortza, La Posadak “gizartean eta erakundeetan duen eragina” ere nabarmendu baitu: “Emakume askorentzako bizi-baldintza duinak bermatu ez dituen antolaketa sozioekonomikoa zalantzan jarri du”.
Ildo horretan, elkartearen eguneroko laguntza lan horren ekarpena nabarmendu du Emakundek, “bestelako bizimodu eredu bat” eraikitzeko bidea urratzen ari delakoan: “Alternatiba bat eskaintzen du, indarkeriarik eta bazterketarik gabe, doakotasunean, kolektibitatean, autogestioan eta espiritu kritikoan oinarritutako gizarte baten alde”.